Obraz miłości w literaturze

m

Przedstawiony obraz miłości skoncentrowany jest głównie na fizycznym jej aspekcie, na namiętności i pożądaniu, chociaż nie rezygnuje z innych jej stron i przejawów (tęsknota, ból rozłąki, psychiczny i duchowy aspekt uczucia). Miłość jednak to nie tylko uczucie, to decyzja, przy której trzeba trwać, choć czasem uczucia towarzyszące nie są pozytywne i łatwe, kochać to pragnąć powodować czyjeś dobro (słowo pragnąć użyte nie w sensie aktualnym, lecz w sensie trwałej dyspozycji), mimo, iż może to sprawiać ból. Miłość to wyzwanie.

„Pieśń nad pieśniami” ukazuje nam dwie wizje miłości: uczucie Boga do człowieka oraz uczucie między dwojgiem kochanków, które znacznie nie różnią się między sobą. Ideałem miłości jest ta, którą odczuwa Bóg do całego stworzenia. Dostępuje jej każdy człowiek, lecz nie zawsze zdaje sobie z tego sprawę.

Odczytując tekst „Pieśni” dosłownie, otrzymujemy piękny poemat opisujący miłość dwojga młodych ludzi. Dziewczyna, zwana Oblubienicą, jest bardzo piękna. Ma ciemną karnację, ponieważ pracuje w winnicy. Jej ukochany przyrównuje elementy jej wyglądu do wielu różnych rekwizytów: „Oczy twe jak gołębice”, „Szyja twoja jak wieża Dawida”, „Piersi twe jak dwoje koźląt…”, „Łuk twych bioder jest jak brylantowa kolia”, „Pępek twój jest jak okrągła czasza/ w której nigdy nie zabraknie wina”, „Twe łono jest jak snop pszenicy wśród róż”, „włosy twoje są jak szkarłat”. Świadczy to o gorącym i namiętnym uczuciu, jakim darzy ją ukochany. Dziewczyna swojego Oblubieńca kocha w podobny sposób, a opisując jego wygląd, także posługuje się porównaniami: „…podobny do gazeli/ do młodego jelenia”, „Ręce jego jak walce ze złota/ wysadzane drogimi kamieniami/ Tors jego rzeźba z kości słoniowej/ pokryta szafirami”. Zwracanie uwagi na cielesność obu postaci świadczy o tym, iż miłość, która ich łącza, jest nie tylko duchowa. Kochankowie pragną siebie nawzajem, chcą być blisko siebie i doświadczać rozkoszy miłości cielesnej. Miłość ich jest więc miłością erotyczną. Para odwołuje się do wielu symboli, które o tym świadczą, np. do „zamkniętego ogrodu” lub „zapieczętowanej fontanny”, oznaczających dziewictwo dziewczyny, a także do uczty w ogrodzie, które oznacza skonsumowanie ich związku. Jednak ta wizja miłości nie jest ani trochę grzeszna, świadczy o tym niewinność i głębokość uczuć, jakie łączą tę parę, przecież żar tych uczuć jest „Płomieniem Boga!”.

Drugi obraz miłości, ten metaforyczny, przedstawia doskonałą miłość, jaka łączy Boga i każdego człowieka. Uczucie to jest ze strony Stwórcy bezinteresowne, nieograniczone i niezniszczalne, lecz ze strony ludzi jest ono dopiero poznawane, a kiedy rozkwitnie, stanie się w pełni odwzajemnione. Człowiek poszukuje Stworzyciela tak, jak Oblubienica poszukiwała Oblubieńca, po drodze napotykając na niebezpieczeństwa i żyjąc w obawie, iż nie uda się jej obiektu uczuć odnaleźć. Spotkanie z Bogiem przynosi tak wielką radość, jak zetknięcie się dwojga rozdzielonych kochanków. Człowiek tak samo pragnie połączyć się ze Stwórcą, jak kochający się ludzie pragną swej bliskości. Niedojrzałość Oblubienicy – „zamknięty ogród” i „zapieczętowana fontanna” mogą symbolizować duszę ludzką, zanim poznała Boże miłosierdzie, zaś uczta w ogrodzie może być wyrazem poznania Boga. Ogród łączy się także z osobą Adama i Ewy, którzy w Edenie przeżyli najszczęśliwsze chwile w pobliżu Stworzyciela, ale także popełnili grzech pierworodny.

„Pieśń nad pieśniami” ukazuje nam dwie wizje miłości: uczucie Boga do człowieka oraz uczucie między dwojgiem kochanków, które znacznie nie różnią się między sobą. Ideałem miłości jest ta, którą odczuwa Bóg do całego stworzenia. Dostępuje jej każdy człowiek, lecz

nie zawsze zdaje sobie z tego sprawę. Z kolei miłość między Oblubieńcem a Oblubienicą może stanowić ideał miłości ziemskiej, w której kochankowie uwielbiają się wzajemnie, pragną zawsze być blisko siebie, a każdą chwilę rozstania odczuwają jak cierpienie.

Miłość zmysłowa – nie została ocenzurowana, jest święta – prowadzi do miłości duchowej – do zbawienia miłośc jest naważniejsza

Miłość jest wyczekiwana, (marzenie, spełnienie cel)

7. Obraz miłości w literaturze. Omów zagadnienie na podstawie znanych Ci fragmentów Pieśni nad Pieśniami. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.