Młodość jako czas buntu.

Alicja

Młodość jest okresem zmian i rozkwitu człowieka. W tym czasie poszukuje on własnej tożsamości i zdobywa cenne doświadczenia. Często, poznając realia prawdziwego życia, które do tej pory było beztroskie i sielankowe, buntuje się przeciwko światu i jego wartościom.

Przykładem bohatera literackiego, wchodzącego w dorosłe życie jest Cezary Baryka z powieści Stefana Żeromskiego “Przedwiośnie”. Jego szczęśliwe dzieciństwo, a następnie dorastanie w Baku u boku obojga rozpieszczających go rodziców, zostaje przerwane przez nadchodzącą wojnę. Ojciec Cezarego wyrusza na front, pozostawiając młodzieńca jako “głowę rodziny”. Na skutek krwawych zamieszek i rosnącej w nim świadomości politycznej, chłopak buntuje się przeciwko ludziom i porządkowi społecznemu – przestaje się uczyć, włóczy się z kolegami i opuszcza szkołę. Jako, że matka nie jest dla niego autorytetem, nie słucha jej i żyje tak jak mu odpowiada. W efekcie, atakuje nauczyciela i  zostaje wydalony z gimnazjum. Jest tak zafascynowany wolnością, że, gdy wybucha rewolucja, bez namysłu przyłącza się do niej. Patrząc na świat młodymi oczami, odbiera te wydarzenia z entuzjazmem i ulega fascynacji hasłami rewolucji. Z nowo przyjętą postawą polityczną, przeżywa kolejny bunt, tym razem przeciw wszystkim i wszystkiemu, bowiem młody Baryka jest tak zagubiony i naiwny, iż ślepo podąża za wpojonymi w niego wartościami. Terroryzuje matkę, która sprzeciwia się jego poglądom, nie pamięta o ojcu i całkowicie oddaje się nowym przekonaniom. Kres fascynacji i buntu następuje wraz ze śmiercią matki i pracy przy grzebaniu trupów. Następuje otrzeźwienie, a Cezary przekonuje się, że rewolucja to nie tylko piękne hasła, ale i straszliwy, groźny kataklizm.

Holden Cauldfield – bohater ksiązki J.D Salinera “Buszujący w zbożu” również przyjmował w życiu postawę zbuntowaną, stanowczą w wygłaszaniu swoich poglądów. Szesnastolatek nie chce dostosować się do pełnej obłudy codzienności, w której ludzie żyją “na pokaz”. Pragnie wyróżniać się z tłumu i wyłamać się z mozolnej rzeczywistości. Wyrusza w świat, by znaleźć kogoś takiego jak on sam oraz by przekonać się, że można żyć inaczej niż wszyscy. Ucieczka jego pomogła mu w zrozumieniu, że nie wystarczy jedna chętna osoba, aby zmienić cały świat.

Świat widziany z perspektywy nastolatka w okresie młodości może wydawać się niesprawiedliwy i mylący. Z tego powodu bohaterzy literaccy, w celu odnalezienia własnego miejsca w życiu buntują się przeciw niesłusznych dla nich wartościom. Nie zawsze ta droga wydaje się być odpowiednia, ale z pewnością jest nieodłącznym elementem poznawania siebie.

1. Młodość jako czas buntu. Omów zagadnienie na podstawie Przedwiośnia Stefana Żeromskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.